

HET BINNENHOF BIJ NACHT EN ONTIJ
Voorpublicatie artikel | Ecologisch onderzoek
Wie denkt dat laat op de avond het Binnenhof tot rust komt, heeft het bij het verkeerde eind
Auteur | Ton Haak
Terwijl de zon onderging in de zee bij Scheveningen werd er op het Binnenhof een baby geboren. Die viel, blind en kaal, in de wieg die gevormd werd door het membraam tussen de benen van z’n moeder. De baby bracht schrille geluidjes voort, die enkel zijn moeder hoorde terwijl zij zijn vleugels spreidde en de specifieke geur opsnoof die haar eeuwig bij zou blijven, als de unieke geur die haar kind onderscheidde van de andere kleuters in de kolonie. De baby trok zich omhoog naar de wachtende tepel en voedde zich. De rest van de zwerm, daar tegen het dak hangend van de kelderverdieping onder de grafelijke zalen, was nog bezig wakker te worden.
Wie dacht dat laat op de avond het Binnenhof tot rust kwam had het dus bij het verkeerde eind. Zelfs als er geen democratisch debat voortduurt, zoals tijdens de Nacht van Schmelzer, om maar één geruchtmakend historisch voorbeeld te noemen, en zelfs als in het Torentje de minister-president, eindelijk, het licht heeft gedoofd, zelfs dan is er leven op het Binnenhof. Van dit leven weten wij maar weinig – maar wat we zeker weten is, dat het persé moet voortbestaan.
Vleermuizen, daar gaat het om. Die zijn niet alleen voor de agrarische sector van onmetelijk belang (ze besparen voor miljarden aan bestrijdingsmiddelen), ze vrijwaren ons aller dagelijks leven van hinderlijke of kwalijke insecten. Zij die dicht rond hun verblijven voedsel zoeken helpen zodoende mee het Binnenhof “schoon” te houden. Want in één enkele nacht dat zij uitvliegen verorberen ze elk een kwart tot de helft van hun eigen lichaamsgewicht aan motten, muggen, spinnen en vliegen. Het gaat per vleermuis om enkele kilo’s per jaar.
Ultrasoon geluid
Voorafgaand aan en tijdens de restauratie van het Binnenhof vindt ecologisch onderzoek plaats naar beschermde flora en fauna, en daar horen de vleermuizen bij, want als er één soort is die dankbaar gebruik maakt van historische gebouwen zoals die van het Binnenhof, complexe objecten qua bouwwijze die door hun ouderdom vaak vele spleten en kieren bevatten, dan is het de vleermuis wel.
… Lees verder in uitgave III

Uitgave III
Verwacht najaar 2026
Reserveer alvast de eerste uitgave die uitkomt in het najaar van 2021
VOORPUBLICATIES
Verleden van het Binnenhof
Als de gebouwen konden spreken. Wat heeft daar allemaal wel niet plaatsgevonden sinds de dertiende eeuw...
Hoe is het zo gekomen?
Het denken aan een nieuw, imposant hof moet na 1222 begonnen zijn, nadat Floris van Holland twaalf jaar oud en dus volwassen was geworden.
Een val op het Binnenhof
Hoevelen hebben niet het loodje gelegd op het Binnenhof, alleen al in de laatste honderd jaar.
Tom van Bokhoven
De laatste huismeester op het Binnenhof.
Gebruik van het Binnenhof
Politieke geschiedenis van onze democratie en het gebruik van het Binnenhof - vanaf 1815.
Hedy d'Ancona
“De omgeving waar je woont, werkt en verkeert, dóet iets met mensen”
Petra de Bruin
Souvenirkraamhouder Petra de Bruin stond 56 seizoenen lang op het Binnenhof.
Jan Terlouw
“Naar een rustig plekje moest je vroeger zelf op zoek”
Hans Wiegel
“Een Parlement hoort sfeer te hebben, zoals bijvoorbeeld het Lagerhuis”
Toekomst van het Binnenhof
Renovaties en nieuwbouw vanaf 1815, de veranderende politieke constellaties van de laatste 50 jaar en de weg naar de toekomst.
Het Binnenhof in tien miljard puntjes
“Op zo’n grote schaal en zo nauwkeurig scannen en modelleren, dat is nergens in de wereld eerder gebeurd”
Bij nacht en ontij
“Wie denkt dat laat op de avond het Binnenhof tot rust komt, heeft het bij het verkeerde eind”